SOHOk hartutako irudia. ISON kometaren zatiren batek iraun duela dirudi. Arg. SOHO/NASA/ESA
Oso orbita eszentrikoa
zuen kometak, eta astronomoek iragarri zuten ikaragarri hurbilko zela Eguzkira,
1,8 milioi km ingurura, besterik ez (0,012 unitate-astronomiko);
konparaziorako, Halley kometa 90 milioi km-ra igaro zen 1986an.
Perihelioa Eguzkitik
oso distantzia txikia dutelako izena dute horrela Eguzki-arraseko kometak, eta,
mota honetako txikienak, desegin egiten dira periheliora bidean edo ondoren.
Handienek bakarrik lortzen dute perihelioan jasan beharreko kondizioetatik
bizirik ateratzea. ISON handietakoa zen, eta, ondorioz, astronomoek uste zuten bazuela aukera bat perihelioa gainditzeko, kometaren
tamaina eta abiadura handiak ikusita.
Atzo, perihelioaren bueltan, handiak izan ziren Interneten
eta sare sozialetan ikusmina eta jarraipen-maila; zuzenean ikusi ahal izan
zen nola ari zen hurbiltzen ISON Eguzkira, eta, nola ari zen materiala
galtzen.
Gaur, Bad
Astronomy blogaren
egile Phil Plait astronomoak esan duen bezala, “jende asko triste dago kometa hautsi
egin delako”. “Ulertzen dut —jarraitzen du testuak—; nik neuk ez dut izan
ikusteko aukerarik, eta, orain, itxura guztia du ez dudala inoiz ikusiko. Baina
Unibertsoari bost axola gure nahiak; egin behar duena egiten du, besterik ez.
Eta zientzia asko ari da sortzen hemen, hortaz, ni ez nago batere triste; pozik
nago. Gertakizun aparta izan da! Eta denbora asko, asko pasa liteke halakorik
berriz ikusi arte”.
Iruzkinak
Argitaratu iruzkina